لوگو
جستجو
80 دقیقه

فقه و شریعت (۱) (جلسه ششم)

دکتر عبدالکریم سروش

21 دقیقه

دسترسی به سخنرانی


فایل سخنرانی
aparat
Youtube

مشخصات کلی سخنرانی

  • موضوع سخنرانی:

    فقه و شریعت (۱) (جلسه ششم)

  • سال انتشار:

    1400

  • سخنران :

    دکتر عبدالکریم سروش

  • مخاطب:

خلاصه سخنرانی

در جلسه ششم به موضوع مناسک و فقه در دنیای امروز پرداخته شد. اگر اخلاق را مغز دین بدانیم فقه و شرع پوسته و لایه بیرونی دین محسوب می‌شوند؛ فقه وظایفی چون تداوم بخشی و حفاظت از دین و ایجاد و تداوم هویت جمعی مسلمان را بر عهده دارد. مناسک دو دسته اند: «عبادات» و «معاملات». عبادات مواردی مثل احکام نماز و روزه است و معاملات یعنی قواعدی که برای تنظیم زندگی دنیوی تعبیه شده اند مثل قوانین تجارت و قوانین قضایی.اشکال برخی فقیهان آن است که الگوی کل فقه را بر اساس الگوی عبادات و غیرقابل تغییر می‌دانند در حالی که دسته‌ای از آداب با توجه به عقلانیت روز جامعه قابل تغییر و اصلاح هستند. این دیدگاه در فقه اهل سنت هم سابقه دارد با عنوان «فقه مقاصدی» که می‌گوید فقه تعبدی محض نیست و برای مقاصدی مثل حفظ دین و نسل و عقل و مال است ولی بیشتر احکام جزایی را در برمی‌گیرد.

نکات برجسته سخنرانی


  1. تبیین روش طبیعت گرایانه به معنای روش علمی و نه ماتریالیزم   دقیقه:50 :9
  2. تعریف شریعت اسلام و دو دسته‌ی مناسک عبادات و معاملات در فقه دقیقه:16 :17
  3. موارد مرزی در فقه دقیقه: 31:10
  4. فلسفه وجود فقه در دین دقیقه: 33:34
  5. تبیین فقه مقاصدی  دقیقه: 43:30
  6. موارد عرضی و ذاتی در دین دقیقه: 52:56
  7. شریعت به عنوان عنصری عرضی در دین دقیقه: 57:30

منابع نامبرده شده در طول سخنرانی

قرآن

پرسش و پاسخ های مطرح شده در حین سخنرانی :

این ها از موارد مرزی است. روح عبادت در این اعمال خیلی مهم است. می‌توانیم فرض کنیم که این احکام هم مثل بقیه احکام دیگر کاملاً می‌توانند عوض شدنی باشند ولی فعلاً چون دلیلی نداریم آنها را عوض نمی‌کنیم. ولی اگر ضرورتی قائم شود یا دلیلی پیدا شود می‌توانند تغییر بکنند، اینها مثل اخلاقیات یا اصول دین نیستند که تغییر نکنند. روح عبادت در این اعمال خیلی مهم است. انسان اگر عمل می‌کند باید به قصد اطاعت باشد و اگر هم عمل نمی‌کند باز هم باید به قصد اطاعت باشد.

این‌ها همه از جنس تعیین مصداق است. به قول فقیهان همه از جنس تعیین موضوع است و هیچ فقیهی در هیچ موضوعی فتوا نمی‌دهد. فقیه حکم کلی می‌دهد. حکم کلی این است که اگر کسی بیمار است روزه نباید بگیرد. روزه بر او واجب نیست، بلکه حرام و کاری خلاف شرع است. اما شما اگر از یک فقیهی بپرسید آیا حال من طوری هست که روزه نگیرم. هیچ فقیهی به این سؤال شما پاسخ نمی‌دهد. می‌گوید این کار من نیست. موردی که شما ذکر کردید از این قبیل است. البته خود اینها هم یک بحث فقهی است که من معمولاً از آن‌حذر می‌کنم،ولی کلیت آن به این صورت است مثلاً «اَکل میته» یا گوشت غیرذبیحه مسلم، هنگام اضطرار خوردنش جایز است. وقتی گوشت حلال به‌وفور در اختیار نباشد و یافتن آن مشقت زیاد داشته باشد، به فرض این که اصل حکم این باشد که فقط گوشت ذبیحه مسلم را می‌توان خورد، اما در این حالت تخفیف داده شده است. در قرآن نیز هست: «فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ». این که الان بنده در اضطرار واقع شدم یا نه، با خودم است. باید تشخیص دهم که الان اضطرار است یا نه. معنای اضطرار هم این نیست که انسان به مرز مردن برسد. اضطرار همین سختی و مشقتی است که پیدا می‌شود.

نظرات مخاطبین در مورد کتاب فقه و شریعت (۱)

0 نظر