با فرض وجود یک ناظم، قبول نظم در این عالم معقول‌تر است. 

علاوه بر نظم جهان، زیبایی‌هایی که در این جهان وجود دارند نیز با فرض وجود یک آفریدگار معقول‌تر می‌نمایند. پیامبرانی که در زمان‌های متفاوت زیسته‌اند و با هم تماس نداشته‌اند ولی همگی خبر از یک موجودی به نام خدا داده‌اند هم احتمال وجود او را بالا می‌برد.
دعا‌های مستجاب یکی دیگر از شواهد افزایش احتمال وجود خداست. بدون فرض اجابت دعا توضیح برخی حوادث خاص بسیار مشکل می‌شود. فرض کنید همه پزشکان یک بیماری را جواب کردند شما ناگهان دیدید این بیمار از جا برخاسته و شفا یافته است. فرض خوب شدن خودبه‌خودی آن بیماری فرض نامحتملی است. اما اگر یک چیز دیگری مثل دعا در میان بیاید، این احتمال کم بدل به احتمال زیاد می‌شود. یکی دیگر از چیزهایی که احتمال وجود خدا را بالا می‌برد مسئله رؤیا‌ها است. موارد زیادی از رؤیاهای صادقه در دل تاریخ وجود داشته است ، تفسیر آنها با حضور یک خداوند آسان‌تر می‌شود.

در جهان، نابسامانی‌ها، بی‌نظمی‌ها، زشتی‌ها، ظلم، جهل، جور، فساد و غیره، گویا نشان می‌دهد که این جهان به حال خود وانهاده شده است. یعنی همین‌طوری پدید آمده و هیچ ناظم و خالق و صاحبی نداشته است یا اگر هم صاحبی دارد خیرخواه نیست. یک گوشه آن زشت شده، یک گوشه آن زیبا شده و هیچ پیش‌بینی و برنامه‌ریزی و تدبیر پیشینی در اینجا وجود نداشته است. قابل ذکر است که شرور فقط احتمال وجود خدا را کم می‌کنند ولی اثبات نمی‌کنند که خدایی نیست. هر نتیجه‌ای که از مسئله شر گرفته شود، احتمالی است در میان احتمالات دیگر که حد و وزن خودش را دارد و نمی‌تواند بر احتمال معقولانه وجود خدا غلبه کند. شرور فقط چالشی برای فرض وجود خداست که باید حل شود. اگر هم حل نشود باز دلیلی بر ابطال فرض وجود خدا نیست.

اشکال رایجی که به فرض وجود خداوند وارد شده، این است که انسان چون نیاز به پرستش داشته، خدا را خلق کرده است. میدانیم که مفهومی به نام خدا از دیرباز در تاریخ بشر مطرح بوده و بر سر ان چالش‌ها و بحث های بسیاری شده است که تا به امروز هم جاری است. یک تبیین این است که آدمیان نیاز داشتند این را درست کنند وجهان خدایی ندارد. تبیین دیگر این است که اتفاقاً یک حقیقتی وجود دارد به نام خدا که آدمیان آن را کشف کردند، به او رسیدند یا او خودش را به آنها نشان داده است. آنقدر هم این تبیین محکم بوده که در طول تاریخ جا افتاده و تا امروز پا بر جا است در هر صورت ما با صدق و کذب این گزاره که «خدا هست» روبرو هستیم و به منشأ آن کاری نداریم. ما باید دنبال دلیل صدق یا کذب این گزاره برویم. این که یک کسی این را در خواب دیده یا یک کسی از خودش تراشیده، اینها اصلاً در صدق و کذب گزاره مطرح نیست و دخالت ندارد. کسی که ادعا میکند خداوند ساخته بشر است و کسی که مخالف این نظریه است هر دو برای اثبات وجود و یا عدم وجود خداوند باید دلیل بیاورند.